Bram

Van India tot Rusland. Overnachten bij de Toevanen in Tuva, Siberië. Paardenmelk drinken in Kazachstan.  Wereldreiziger Bram reist de hele wereld over, gaat buiten de gebaande paden en is altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen.  Tijd dus om wat – out of the box – vragen voor te leggen aan deze wereldreiziger.

Wat heb jij over jezelf geleerd tijdens je reizen?
De allereerste keer en de allereerste dag in India, 10 oktober 1993, gingen mijn ogen open. Sindsdien zie ik de wereld met andere ogen.

Is er iets ooit mis gegaan tijdens een van je reizen waar je toen niet zo blij mee was, maar nu heel veel om moet lachen?
Het grappige is dat ik dit eigenlijk niet weet. Natuurlijk, er gaat heel vaak iets mis. Lang wachten op een trein die meer dan vier uur vertraging heeft.  Een lekke band zonder een reserveband te hebben. In een beerput vallen. Ik vermoed dat ik daar nooit echt blij van word. Maar op het moment dat de trein er is, de reserveband is gekocht of ik me heb gewassen ben ik het eigenlijk gewoon weer vergeten. Ik hou er wel van wanneer dingen mis gaan, dan is het niet zo georganiseerd. Een beetje chaos op reis is leuk. Een beetje chaos in het hoofd nog leuker.

Je bent naar alle voormalige Sovjet landen geweest. Waarom trekt dit soort landen jou aan?
Mensen hebben zo heel erg de neiging altijd naar dezelfde plek te gaan. Naar een plek waar de buren ook heen gaan. Zo veilig en vertrouwd. Met een zak aardappelen, een pot Hollandse mosterd en hagelslag in de kofferbak op weg naar de Dordogne o.i.d. Let wel, ik heb niets tegen de Dordogne. Ik heb ook niets tegen de mensen die daarheen reizen. Maar zelf wil ik het niet. Ik wil naar een plek waar nog niet veel (westerse) toeristen zijn geweest. Ik wil naar een plek waar ik de illusie kan hebben op ontdekkingsreis te zijn. En dit kan zeer prima in de voormalige Sovjetunie. Per slot van rekening, dit was met afstand het grootste land ter wereld (zoals Rusland nu nog steeds is) en de variatie in cultuur, natuur, mensen, klimaat is enorm en gigantisch. Bovendien, ik kan er Russisch praten. En dat vind ik leuk.

Sinds enkele jaren heb jij je eigen online reissite. Kun je daar iets meer over vertellen?
Zeker kan ik dat. Een aantal jaren geleden, om precies te zijn in 2006, reisde ik voor de eerste keer naar Rusland (Moskou). Midden in de nacht (of misschien was het heel vroeg in de ochtend) kwam ik aan. Het was koud en donker. Maar toen ik, een uurtje ofzo later, op het Rode Plein stond, was ik meteen verkocht. Geweldige stad. Spannend. Ruw. Chaotisch. Onvriendelijk in eerste instantie. Druk. Onvoorspelbaar. Sindsdien ben ik vaak in Moskou geweest, ik denk toch wel 30 keer. Heb er gewoond en gestudeerd. Heb ook veel andere plekken in Rusland gezien, van Oeral tot Siberie tot Kaukasus. En iedere keer dat ik vertrok, was er wel iemand die me dit afraadde. Want Rusland is toch gevaarlijk? De maffia regeert er toch? Moskou is toch een ‘tricky’ stad? Tegelijkertijd, dezelfde persoon die mij afraadde te gaan, gaf ook vaak te kennen zelf nieuwsgierig te zijn naar Rusland. Maar vanwege de maffia, het gevaar, het communisme en Stalin durfde hij/zij niet. En dat nu, vond ik onzin. Want Rusland is helemaal niet tricky of gevaarlijk. Althans, niet gevaarlijker dan Den Haag of Brussel. En dus besloot ik mijn eigen reisbureau te beginnen. Gewoon, om Rusland te promoten. Gewoon, omdat Rusland het verdient gepromoot te worden.

Heb jij een reistip als wereldreiziger die in geen enkele reisgidsen te vinden is, maar reizigers dit wel moeten weten? Zoja wil je dit met ons delen?
Ja. Neem geen reisgids mee. Het is veel beter alles zelf te ontdekken dan met een reisgids in je hand naar het volgende toeristische hoogtepunt te wandelen. Eigenlijk doe ik dit al jaren. Uiteindelijk weet de lokale bevolking altijd veeeel beter wat een goed restaurant is, een leuk terras, een hippe club of een romantisch park dan welke reisgids dan ook. Weg met de reisgids, de Lonely Planet voorop!

Wat voor soort schoenen neem je als wereldreiziger mee als je op reis gaat en waarom?
Wanneer ik niet op vakantie ben, draag ik altijd puntschoenen. En wanneer ik wel op vakantie ben, draag ik ze ook. Uitermate handige schoenen. Ze lopen prettig en ze zien er goed uit. Wanneer ik naar een warm land ga, neem ik trouwens wel altijd slippertjes mee. Ook handig voor onder een ranzige douche.

Welke landen staan op je bucket list die je nog wilt bezoeken en waarom?
Ik heb eigenlijk niet echt landen op mijn bucket list staan. Het klinkt misschien een beetje patserig maar qua landen heb ik gezien wat ik wilde zien. Ik ben veel nieuwsgieriger naar gebieden waar ik nog nooit ben geweest. Ook ben ik nieuwsgierig naar landen waar ik al eens ben geweest. Gewoon om te zien hoe en wat er is veranderd. Welke gebieden? Mijn absolute nummer 1 van het moment: Dagestan. (Gevaarlijk zegt men, en ik ben het met ‘men’ eens. Maar dit betekent niet dat ik er niet heen wil. Want dat wil ik wel.) Verder denk ik bijvoorbeeld aan de Waghan Corridor. De Krim. Altai Mountains in Siberie. Nagorno-Karabach. Kalmukkie. Pamir. En als ik dan toch een land moet noemen, dan noem ik Japan.

Op zijn reisblog Travelling the East vertelt hij prachtige verhalen over zijn avonturen. Wil je meer lezen over de avonturen? Neem dan een kijkje op zijn blog

Bram heeft ook een boek geschreven over zijn reizen door Rusland “De weg naar Erzhey”. Kijk op zijn website voor meer informatie of hoe je dit kunt bestellen.